ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ, Εκδόσεις Εν πλω, 2021

Ο Μυστικός Δείπνος και η Αρχιερατική Προσευχή του Ιησού, ενσωματώνοντας την σταυροαναστάσιμη θεοποιία και θεολογία, όλου του ενοτριαδικού Έργου της Θείας Οικονομίας, μας μυσταγωγούν στη θεανθρώπινη ζωή της θεοομοιώσεως, την όντως άφατη και υπεργαμήλια και ατελεύτητη.

Η Θεία Ευχαριστία και Μετάληψη και η ησυχαστική Προσευχή του Ιησού Χριστού, ως κάθετη και οριζόντια κεραία, συναποτελούν το Σταυρό του Όλου της Προσευχής, στο κέντρο της εν Θεώ ζωής της Εκκλησίας του Χριστού και του καθενός αγιαζόμενου αδελφού μας. Το σταυροαναστάσιμο Όλον της εν Θεώ Προσευχής, διενεργείται ως εν Χριστώ ζωοποιός Νέκρωση και ως εκ νεκρών Ανάσταση, και ανακτώντας αλλά και υπερβαίνοντας το πρωτόκτιστο κάλλος και την πρωτόκτιστη «εικόνα του ανθρώπου, τελειούται ως Καρδιά της Λειτουργίας της θείας Αγάπης, στο νέο και θεανθρώπινο και υποστατικό Μυστήριο της «Αυτού Ενσωματώσεως».

Η σταυροαναστάσιμη Καρδιά της Λειτουργίας της Αγάπης, του θεανθρώπινου αυτού Μυστηρίου της Χριστού Ενσωματώσεως, αποτελεί ακριβώς την καθοριστική αναφορά του κειμένου αυτού, καθώς και όλου του εικονογραφικού μου έργου και των εμπνεύσεών  του, στον Ναό της Υπαπαντής της Sartrouville, στο Παρίσι.

Όποιος, «κολλώμενος τω Κυρίω», επιθυμεί σφοδρά «αναλύσαι και συν Χριστώ είναι», και αναζητεί με αδιάλειπτη προσευχή και αληθινό πόνο Χριστού, την εν Θεώ Ζωή, του χαρίζεται η είσοδος στο μυστήριο του θείου Πόθου. Ο θείος Πόθος, ως φλόγινη ρίζα του ουρανίου πυρός του θείου Έρωτος που ενεργείται ως θεανθρώπινος έρωτας, διά της  Ησυχίας ως «νοητής σιγής», την οποία πρώτη η Υπεραγία Θεοτόκος αποκάλυψε, οδηγεί στη θαυμαστή, μοναδική και ανόμοια Συνάντηση μετά του Ζώντος Θεού, μετά του υπεραγίου Προσώπου του Ιησού Χριστού.

Εντός του 21^ου αιώνα, οι καιροί ήδη συστέλλονται, και ο Θεός καλεί, και η ουράνια Βασιλεία του Θεού εγγίζει. Όλη η πανανθρώπινη ενέργεια και πράξη και θεωρία, ας διακονήσουν τελείως στον αγιασμό του Ονόματος και της Μορφής του Ιησού Χριστού,  και στην τέλεση, ως εν ουρανώ και επί της γης, του θείου Θελήματος. Και όλη η επίγεια και παγχρονική  δημιουργικότητα του παγκόσμιου βίου και Πολιτισμού και όλες οι επί μέρους τέχνες του, ας συλλειτουργήσουν στην άπειρη έλευση της κοινής και απερινόητης και θεανθρώπινης Βασιλείας του εν Τριάδι Θεού.

 Και όλη η θεανθρώπινη δημιουργικότητα, ως θεανθρώπινο δημιουργείν, μέσα στην άκτιστη και αιωνίζουσα ενέργειά του, ας προσευχηθεί παντοειδώς και αδιαλείπτως, και με ερωτική θεομιμησία ας ενωθεί, ας κλαύσει και ας δεηθεί, και υπεράνω παντός ορίου ας δοξολογήσει τον υπεράγαθο Θεό της χαρμόσυνης, της ελπιδοφόρας, της ειρηνικής και υπερουράνιας Αγάπης,  Αυτόν τον παντουργό  και ερωτουργό Θεό της τρισηλίου δόξης και φαιδρότητος, τον Αγαπώντα «εις τέλος ημάς».